SOLIDARNOŚCI WALCZĄCEJ NIE MOGŁO ZABRAKNĄĆ!

Jak co roku w dniu 1 listopada członkowie naszego Stowarzyszenia odwiedzili groby naszych zmarłych Przyjaciół. Odmówione zostały modlitwy, zapalono znicze. W Warszawie przy grobach śp: Kornela Morawieckiego, Jana Olszewskiego, Zbigniewa Romaszewskiego i płk. Ryszarda Kuklińskiego zostały wystawione warty honorowe, które pełnili młodzi członkowie Jednostki Strzeleckiej 1863 r. im. Francesco Nullo ze Związku Strzeleckiego “Strzelec” im. Józefa Piłsudskiego.

W sobotę 11 listopada 2025 na Placu Zamkowym w Warszawie odbyła się manifestacja, zorganizowania przez PiS przeciwko paktowi migracyjnemu i umowie z Mercosur. Był to protest przeciwko niszczącym działaniom obecnego rządu Donalda Tuska praktycznie we wszystkich sferach życia społecznego i państwowego: w rolnictwie, inwestycjach, obronności, kulturze, służbie zdrowia, edukacji. Protest przeciwko takiemu już poziomowi deptania prawa, w którym zniszczeniu ulegają podstawy państwa.

Członkowie Solidarności Walczącej także wzięli w niej udział.

W dniu 30 września 2025 r., w szóstą rocznicę śmierci Kornela Morawieckiego, przywódcy Solidarności Walczącej odbyły sie w Warszawie dwie uroczystości.

O godz. 12:00 przy grobie ś.p. Kornela na Powązkach Wojskowych zostały złożone wiązanki kwiatów zapalono znicze i zmówiono modlitwę za Zmarłego.

O godz. 17:30 na dziedzińcu Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL, pod tablicą upoamiętniającą ś.p. Kornela, złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. Następnie w świetlicy Muzeum odprawiona została msza święta za Zmarłego. W intencjach mszalnych modlono się także za wszystkich zmarłych członków i współpracowników SW. Mszę odprawił ksiądz Tomasz Trzaska, Kapelan Muzeum, a koncelebrował ksiądz Jarosław Wąsowicz, kapelan Prezydenta RP Karola Nawrockiego.

Stowarzyszenie SW wystawiło poczet sztandarowy, w którym stanęli młodzi członkowie Jednostki Strzeleckiej 1863 r. im. Francesco Nullo ze Związku Strzeleckiego “Strzelec” im. Józefa Piłsudskiego.

W uroczystościach uczestniczył syn Zmarłego, Premier Mateusz Morawiecki oraz Jego siostra Zofia Krawczyk, a także przedstawiciele Dyrekcji Muzeum i posłowie na Sejm.

Premier Mateusz Morawiecki, z okazji tej rocznicy, zamieścił na stronach internetowych wspomnienie o swoim Ojcu:

Sześć lat temu odszedł mój Ojciec – człowiek, który udowadniał, że można skutecznie podejmować się dużych spraw na przekór wszelkim okolicznościom.

Kiedy w Marcu 1968 nie znalazł innego sposobu powielania ulotek – tekst fotografował i wraz z przyjaciółmi na światłoczułych kartkach wywoływał w domowej ciemni. Dążąc do przełamania komunistycznego monopolu informacji a mając ograniczony dostęp do powielaczy – zaczął upowszechniać technikę nie wymagającą posiadania kosztownego sprzętu. Owocem tego były setki konspiratorów wyposażonych w sitodrukowe ramki i setki tytułów gazetek ukazujących się w kilku – lub kilkudziesięciotysięcznych nakładach. Drukował gazetki w języku czeskim, rosyjskim, litewskim i w językach innych narodów zniewolonych tym samym totalitaryzmem. Już pierwszego dnia stanu wojennego uruchomił wydawanie podziemnego „Z Dnia na Dzień”, którego kolejne numery ukazywały się trzy razy w tygodniu w ilości już w grudniu 1981 sięgającej stu tysięcy egzemplarzy i dostępnego w całej południowo-zachodniej Polsce. Także w pierwszych już dniach stanu wojennego zespół jego radiowców przeprowadził pierwsze emisje, które jako Radio Solidarność Walcząca emitowało potem setki audycji z dziesiątek nieuchwytnych dla bezpieki nadajników. Wszystko to było możliwe między innymi dzięki także uruchomionemu w najmroczniejszych dniach Grudnia 1981 nasłuchowi wszystkich częstotliwości wykorzystywanych przez służby reżimu. Ten konspiracyjny kontrwywiad umożliwiał śledzenie i przewidywanie działań aparatu inwigilacji i represji.

We wszystkich swych wypowiedziach i wspomnieniach mój Ojciec zawsze zasługi w walce o wolną Polskę przypisywał licznym drukarzom, radiowcom, kolporterom, kurierom i innym ludziom niepodległościowej konspiracji. I ja tym wpisem chciałbym oddać im hołd. Hołd tysiącom bezimiennych drukarzy, twórców i kolporterów, którzy tak wiele zrobili dla naszej wolności i niepodległości.

Mój Ojciec na wiele sposobów udowadniał, że miarą wartości sprawy, za którą walczysz, jest liczba i siła twoich wrogów, że wielkie cele można osiągać na przekór nawet największym przeciwnościom. Jestem mu wdzięczny za bardzo wiele, w tym za dobitne udowodnienie tej właśnie prawdy.

W dniu 22 sierpnia br., po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł śp. Piotr Pacholski.

Msza święta pogrzebowa została odprawiona w dniu 1 września br. w kościele p.w. Św. Krzysztofa, po której nastąpiło odprowadzenie zmarłego na Cmentarz Wojskowy na warszawskich Powązkach. Zmarłego żegnała Rodzina oraz liczne grono Przyjaciół i znajomych.

Uroczystości pogrzebowe uświetniła kompania honorowa Wojska Polskiego wraz z orkiestrą.

Stowarzyszenie Solidarności Walczącej wystawiło poczet sztandarowy.

Śp. Piotr był dziennikarzem – dopóki mógł, pracował w mediach (TVP, RTL7, Radio Plus, TV Puls); później jako analityk.

W latach 80-tych był studentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego, członkiem podziemnych struktur Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Był związany ze środowiskiem wydawnictwa „Niepodległość” oraz Liberalno-Demokratyczną Partią „Niepodległość”. Kolportował nielegalną literaturę i inne materiały propagandowe.

W roku 1987 zaangażował się aktywnie w prace Wydziału Wschodniego Solidarności Walczącej (działającego w latach 1987-1992), zajmującego się nawiązywaniem kontaktów i wspieraniem opozycji demokratycznej i ruchów niepodległościowych w krajach ZSRR. W ramach Wydziału Wschodniego, udzielał pomocy organizacyjnej, dostarczał materiały poligraficzne, koordynował kontakty z Zachodem na m.in. Litwie, Białorusi, Ukrainie i wielu innych krajach.

Śp. Piotr posiadał status Działacza Opozycji Antykomunistycznej,

był odznaczony przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę „Krzyżem Wolności i Solidarności”,

oraz przez Prezydenta Republiki Litewskiej medalem orderu „Za zasługi dla Litwy“

Cześć Jego pamięci!

Jadwiga Morawiecka została pochowana 9 sierpnia 2025 r. na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu. Na pogrzeb przybyły ogromne tłumy, by pożegnać się z nią po raz ostatni. Odeszła w wieku 95 lat.